LIAR Part.XI

*oczami Zayna*

Z każdą upływającą sekundą nie wierzyłem, że Perrie zadzwoniła i chciała się spotkać. Co chwilę się szczypałem żeby sprawdzić czy to nie sen. Szedłem spokojnie w kierunku Złotej Alejki rozmyślając o Perrie. Kiedy dotarłem zobaczyłem ją siedzącą na ławce z dwiema kawami. Podszedłem do niej, ta gdy tylko mnie zauważyła podniosła się.

-Hej Zayn.- powiedziała i pięknie się do mnie uśmiechnęła.-Proszę to dla ciebie.

Napiłem się łyka. Moja ulubiona kawa.

-Skąd wiedziałaś, że lubię kawę z odtłuszczonym, sojowym mlekiem?-zapytałem się zdziwiony.

-Nie wiedziałam. Kupiłam bo ją uwielbiam.-odpowiedziała.- Mam koc w samochodzie, może usiądziemy na trawie. Jest piękny dzień.

-Dobry pomysł-odparłem i napiłem się łyka. Mmmmm pyszna.

-To ja po niego pójdę. Poczekaj tutaj.-powiedziała i ruszyła w stronę parkingu. Patrzyłem jak odchodzi. Miała na sobie czarny sweter z białymi kulkami i skórzaną spódniczkę. Minęło 5 minut. Zaczynałem się martwić. Kolejne 5 minut. Wstałem z ławki i wtedy ujrzałem ją zapłakaną zmierzającą w moją stronę.

-Co się stało?-zapytałem się kiedy do mnie podeszła. Dziewczyna nic nie powiedziała tylko wtuliła się mocno w mój tors. Zamknąłem ją w uścisku i usłyszałem, że ponownie zaczęła szlochać. Po kilku minutach stania odsunęła się ode mnie i spojrzała na mnie.

-Zmoczyłam ci koszulkę.- powiedziała cicho i lekko się uśmiechnęła.

-Nieważna koszulka, powiedz co się stało?-odparłem i otarłem jej mokre policzki.

-Poszłam po koc, zabrałam go z samochodu i wszystko było dobrze, ale po chwili pojawił się on.-powiedziała i ujrzałem, że łza spłynęła jej z oka, natychmiast ją wytarłem.

-Kto?-zapytałem i spojrzałem głęboko w jej niebieskie, piękne tęczówki.

-Josh.-odpowiedziała i spuściła głowę. Schyliłem się na odległość jej oczu i ponownie w nie spojrzałem.

-Zrobił ci coś?-zapytałem a moje pięści same zacisnęły się pod wpływem wewnętrznej wściekłości.

-Prosił żebym do niego wróciła, mówił, że to nie on na tym filmie i usiłował mnie pocałować ale mu uciekłam.-odparła smutnym głosem.

-Zabiję go jak go spotkam. Usiądziemy na tym kocu?-zapytałem. Pokiwała twierdząco głową i oddała mi koc. Rozłożyłem go i pomogłem jej usiąść.

-Przepraszam cię Zayn za to dzisiaj w szkole, za wszystko.- odezwała się i napiła się swojej kawy.

-Nie masz naprawdę za co.-odpowiedziałem i uśmiechnąłem się do niej.

-Postanowiłam się zmienić. Będę dla wszystkich miła, nawet jeśli kogoś nienawidzę. Zacznę zajmować się przyjaźnią, a nie ubraniami.- odezwała się po chwili.

-Skąd ta zmiana?-zapytałem i napiłem się ostatniego łyka kawy.

-To przez ten wypadek. Zrozumiałam co jest w życiu najważniejsze.-odpowiedziała i promiennie się do mnie uśmiechnęła.

Rozmawialiśmy z Perrie kilka godzin. Cudownie się bawiłem. Odwiozła mnie do domu i pożegnała buziakiem w policzek. Przyjacielskim jak stwierdziła, ale ja wolałbym innym…

 *oczami Jade*

Niechętnie wstałam z łóżka i zaczęłam się ubierać. Kto byłby szczęśliwy gdy musi iść do szkoły? Założyłam sukienkę w czarno-białe paski, do tego czarne baletki. Namalowałam dość wyrazistą kreskę eye-linerem, rzęsy pomalowałam tuszem a usta błyszczykiem. Weszłam do kuchni, w której urzędował mój ojciec z moją przyszłą macochą. Razem robili śniadanie. Zrobiło mi się niedobrze gdy ich razem zobaczyłam. Nienawidziłam jej. Uwiodła mojego ojca i rozkochała go w sobie. Oczywiście mój tatuś nie był bez winy. Tak bardzo chciałabym mieszkać z mamą, ale ona wyjechała do Francji pracować, zaraz po rozwodzie, dlatego musiałam zostać z ojcem.

-Cześć córeczko.-odezwał się ojciec.

-Daruj sobie.-odparłam. Wzięłam kanapkę z talerza i udałam się do wyjścia.

-Jade, zabierzesz Lucasa do szkoły?-zawołała za mną Danielle.

-Czym? Moja szkoła jest w inną stronę.-odparłam i trzaskając drzwiami wyszłam z domu. Jak ja jej nienawidzę! Gówno mnie obchodzi jej synalek i kto go zawiezie do szkoły. Ma 13 lat, może jechać sam. Ale nie, bo on jest malutki, ona się o niego boi bla, bla, bla. Ja jeździłam sama jak miałam już 10 lat.

Weszłam do szkoły i udałam się w kierunku mojej szafki. Po drodze zatrzymała mnie Cheryl ale ja ją olałam. Byłam wściekła a ona działa na mnie jak płachta na byka.

-Hej Jadey-przywitała mnie Jesy wraz z Perrie. Lee była jeszcze niestety w szpitalu.

-Hej kochane- odpowiedziałam i zaczęłam grzebać w szafce.

-Coś się stało?-zapytały jednocześnie

-Danielle i ojciec czyli to co zawsze. Co tam u was?-odparłam i przytuliłam się do nich.

-Spotkałam się wczoraj w parku z Zaynem. Dużo rozmawialiśmy i doszłam do wniosku, że powinnam się zmienić. Być milsza dla społeczeństwa. I zaprzyjaźniłam się trochę z Zaynem- powiedziała Pezz i uśmiechnęła się promiennie.

-To zajebiście!-krzyknęłam i przytuliłam się do niej. Zauważyłam, że z końca korytarza zmierza Zayn z Harrym.-Zayn idzie- powiedziałam- I niestety Harry też.

Pezza obróciła się i promiennie uśmiechnęła się do Zayna. Natomiast Harry jakby nigdy nic poszedł dalej.

-Hej Perrie. Co tam?- powiedział

-Cześć Zayn. U mnie dobrze. Dzięki za wczoraj.- odparła

-Zayn! Idziesz?- krzyknął Hazza z końca korytarza.

-Muszę lecieć.-odparł Zayn i pocałował Pezz w policzek.

-Awwwww-powiedziałyśmy z Jesy i przytuliłyśmy Perrie gdy tylko Zayn poszedł.

-To tylko przyjaciel.- odparła zawstydzona blondynka.

-Nie martw się, przejdzie mu- odezwała się Jesy. Wiedziałam, że chodzi jej o Harrego.

-Pogadam z nim. Musi zrozumieć, że nie rani się mojej najlepszej przyjaciółki.-powiedziała Perrie, gdy wchodziłyśmy do klasy.

-Pójdę z tobą. Niech już się boi- dodała Jesy i nagle zadzwonił dzwonek. Ehh…

-----------------------------------------

Eloszki!!!! Oto jest kolejny rozdział! jak reakszyn? pozytywne czy nie?

macie 2 zdjęcia, bo tak wyglądała Pezz na spotkaniu z Zenkiem (Zaynem) i Jade jak wyglądała w szkole.

-Córeczko, proszę nie chodź na dyskoteki codziennie bo ogłuchniesz.

-Nie, dziękuję już jadłam.

hyhy ja tak mam w domu xD

kolejny rozdział w poniedziałek ale najpierw 6 kom 

aaa i pod poprzednim rozdziałem było tylko 5 kom ale obiecałam to dodałam

rozdział dedykowany Natalii Nizioł za rozśmieszenie mnie wczoraj gdy źle się czułam i zgapiłam od cb Zenka, bo po prostu uwielbiam tą ksywę :D

CZYTASZ=KOMENTUJESZ!

PS: jest 2 rozdział na drugim blogu jak coś :D