Crazy in love Part.X

*oczami Zayna*

Badali Perrie już dobre dwie godziny. Tak bardzo się  martwiłem, że coś może być nie tak. Moje zdenerwowanie i smutek widać było z kilometra. Chodziłem po całym korytarzu klnąc pod nosem.

-Zayn.- ktoś dotknął mojego ramienia. Odwróciłem się i ujrzałem przed sobą Jade, Leigh i Jesy.

-Co z nią?- zapytała ta ostatnia.

-No właśnie kurwa ciągle nie wiem.- warknąłem. Od razu jednak zobaczyłem smutek w oczach przyjaciółki.- Jesy, przepraszam. Ja, po prostu chcę już wiedzieć o co chodzi.

Wtem jak na zawołanie z sali, w której leżała moja dziewczyna wyszedł mężczyzna w białym fartuchu.

-Powie mi pan co z nią?- zapytałem już spokojnym głosem.

-Pan jest mężem?- lekarz zlustrował mnie od góry do dołu.

-Prawie. Jestem jej chłopakiem, Zayn Malik.- przedstawiłem się i poszedłem za lekarzem do jego gabinetu.

-Pani Edwards ma 3 złamane żebra, pełno siniaków, zadrapań. Widziałem też kilka krwiaków. W jej płucach wykryliśmy dym co oznacza, że ktoś zamknął ją w palącym się pomieszczeniu. Jej nadgarstki są pocięte do granic możliwości. Możliwe, że chciała popełnić samobójstwo.- oznajmił poważnym  głosem doktor Kingston.

-Samobójstwo?- szepnąłem. Perrie była silna, nigdy się nie poddawała. To pewnie ten dupek zmusił ją do tego.

-Na to wygląda.

-Niech mi pan powie, co z dzieckiem?- to pytanie najtrudniej było mi zadać. Tak bardzo się bałem, że je straciłem. Swoje pierwsze dziecko z Perrie..

-Dziecko przeżyło bardzo wiele ale jest silne tak ja mama. Z tego wszystkiego wyszło bez szwanku.- kamień spadł mi z serca. Boże, będę ojcem.

- Który to tydzień?- zapytałem szczęśliwy.

-16 tydzień na moje oko. Już za niedługo brzuch będzie widoczny. Przykro mi ale pani Edwards prosiła żeby nie zdradzać panu płci dziecka. A teraz przepraszam ale zabieram pańską kobietę na ostatnie badania.

Ja Zayn Malik, w wieku 19 lat po raz pierwszy zostanę ojcem! Już wyobrażam sobie nasze spacery, uśmiech maluszka, widzę nas jako kochającą się rodzinę. Nie zasługuję na tyle dobroci od losu…

*oczami Harry’ego*

-I co? Teraz też ci jest do śmiechu?- warknąłem kiedy przywiązywałem Josha do krzesła. Obok mnie stali Liam, Lou i Niall. Teraz nasza kolej na tortury.

-Myślisz chłopaczku, że się ciebie boję?- rzucił nasz więzień.

-Cóż, powinieneś. Jak widzisz nas jest czterech. Ty jesteś sam.- Niall strzelił w pysk temu debilowi. No brawo!

-I co zamierzacie mi zrobić?

Właśnie wtedy Liam wziął z podłogi szmatę i wepchnął temu idiocie do buzi. W końcu nie słyszeliśmy jego bezsensownego gadania. Wcześniej proponował nam dołączenie do niego abyśmy wspólnie mogli zemścić się na Zaynie i Perrie. Temu kolesiowi naprawdę odjebało.

-Zabawimy się.- na twarzy Louisa pojawił się ten szyderczy uśmieszek, na który tak uwielbiałem patrzeć.

Wziąłem duży zamach i z największą siłą przywaliłem Joshowi w brzuch. W jego oczach zobaczyłem przerażenie a nawet i łzy.

-To za Jade.- warknąłem i ponownie moja pięść zatopiła się w jego brzuchu.

Louis z kopniaka dał mu w krocze. Na naszych twarzach pojawił się uśmiech. Cierpiący Josh to wspaniały widok.

-To za zgwałcenie dziewczyn.- rzucił Lou.

Oj to będzie długa noc. Niedługo zjawi się tu Zayn i zrobi prawdziwą rzeźnię…

_______________________________________

Witam <3

Jeju to już 10 rozdział :)

W tej części przewiduję jeszcze około czterech.

Pewnie zdziwiłyście się kiedy przeczytałyście, że dziecko żyje. I oświadczam, że przeżyje i się urodzi.Happy Family <3

Mogę wam zdradzić, że kiedy tam pojawi się Zayn będzie grubo :D

Jak macie jakieś pytania, uwagi itp to piszcie w komentarzach.

Kolejny rozdział jak będę w domu więc jakoś środa/czwartek.

OGŁOSZENIA:

Dużo myślałam, wyszukiwałam w głowie pomysły jakie miałam na DREAMS i wszystko mam zapisane. Czas byście dowiedziały się ile jeszcze części przed nami. Cztery części to dużo aby dobrze rozwinąć swoje pomysły. Chciałabym jednak pokazać wam jeszcze jak wygląda ich dorosłe życie. Kolejna część, już piąta będzie nosiła tytuł Change your life i będzie OSTATNIĄ częścią DREAMS!

Nie wiem czy to zła czy dobra wiadomość, już wszystko wyjaśniam.

Lubię pisać tego bloga ale coraz bardziej miejscami ciągnę fabułę. Wiem, że obiecałam jeszcze kilka części ale nie ma sensu tego tyle ciągnąć. Moje dziecko jest już duże i czas pozwolić mu żyć. Zająć się pisaniem i tworzeniem kolejnych blogów które może odniosą taki sukces jak moje pierworodne dziecko.

Przed nami jeszcze w sumie z ostatnią częścią około 20 rozdziałów więc do końca naprawdę jeszcze trochę. Dużo się jeszcze wydarzy. Na końcu epilog i trzeba żyć i pisać dalej.

Buziaki :*

Karo <3